maandag 11 februari 2013

Long hair, don't care.

Ik weet niet of het zo is, maar volgens mij heeft iedereen een soort 'haargroeigrens'. En dan bedoel ik niet je haargrens, maar het punt waarop je haar niet meer langer wil worden. Bij mij is dat ongeveer dit punt, want elke keer als het zo lang is, moet ik weer naar de kapper om de dode punten eraf te laten knippen. Wacht, ik ga het nu as we speak even googelen. Op www.kapsels.net kom ik het volgende tegen: 
"De maximale haarlengte waarop haar kan groeien is eigenlijk een kwestie van genetische factoren. Sommige mensen kunnen hun haar in bijna schitterende dikke lokken laten groeien die bijna de grond raken, terwijl anderen al heel blij zijn als zij er in slagen het tot over de schouders te laten groeien."
Hm, zo zie je dus. Even terug naar mijn punt: dit is wel een van de langste lengtes die ik ook gehad heb. En tja, volgende week gaat er weer een stukje af! De titel van deze post is ook eigenlijk niet helemaal gepast hoor, want I dó care actually. Op de foto is mijn nieuwe ombre ook goed te zien! De filter maakt het blonde wel veel blonder dan dat het in werkelijkheid is, maar alsnog kan je goed zien dat het heel mooi overloopt van bruin naar blond. Ik moet eigenlijk nog een keer voor- en nafoto's plaatsen. Heeft m'n moeder weer goed gefixt dit! Ik hoef niet naar Rob Peetoom (oké, nee, dat zou ik stiekem wel graag willen hoor)!

1 opmerking:

Thanks for leaving a comment!